1. Wij stellen ons graag aan je voor

Hallo, leuk dat je ons gevonden hebt!

Wij zijn Jan (1955) 🙋‍♂️, Annelies (1962)🙋🏼‍♀️ en hond Coen (2017) 🐕‍🦺 en willen reizen(wonen) met/in de camper. 

Graag nemen wij jullie mee op onze reis, belevenissen, ervaringen en gedachtengangen. Ik (Annelies) zal deze blog schrijven. Het is de bedoeling ons leven op een eerlijke manier met jullie te delen, daarbij horen leuke en vrolijke dingen maar uiteraard ook onvermijdelijke verdrietige dingen en tegenslagen. Wij hopen dat we de laatste categorie uiteraard zo weinig mogelijk met jullie hoeven te delen. 

Hoe zijn wij op het idee gekomen om in een camper te gaan leven? 

Sinds een paar jaar zijn wij trotse bezitters van een camper. Daarvoor hadden wij een stacaravan maar dan zit je altijd maar op 1 plek. Met de camper kom je overal waar je heen wilt en zie je de mooiste plekjes. Jan is al een poosje met pensioen maar ik werk nog. Vaak hebben we het erover hoe we straks als ik over 7 jaar ook met pensioen ben kunnen gaan reizen met de camper, genieten van elkaar en de vrijheid die je dan samen hebt. Maar ja, dat duurt nog wel even helaas. Of kan het ook anders? 

In een weekend dat we samen met de buren, die diezelfde wens hebben, weg waren zijn we heerlijk met z’n 4-ren gaan filosoferen over stel je voor dat …….we het huis verkopen, een iets grotere camper kunnen kopen, ik stop met werken, we in de winter de warmte op gaan zoeken, in de zomer in Nederland bivakkeren en uiteraard de familie/vrienden regelmatig gaan bezoeken, heerlijk rondtrekken naar gebieden en landen waar wij nog graag heen willen, dat zo lang mogelijk volhouden en als het camperen echt niet meer gaat een huurhuisje zoeken en lekker nagenieten van alles wat we mee hebben mogen maken. Stel je eens voor dat dit zou kunnen? 

Maar…. wat houdt ons eigenlijk tegen?  waar lopen we tegenaan als we dat zouden doen? wat kan er wel en wat niet? redden we ons van het inkomen van Jan totdat ik ook pensioen krijg? hoe zit dat met een briefadres of is er een andere manier? durven wij dit aan? wat doen we met al onze spullen? hoe reageert onze omgeving hierop? wat als… enz 

Maar de belangrijkste vraag die wij onszelf stelden was: waarom nog 7 jaar wachten en dan spijt krijgen dat we de stap niet eerder hebben genomen? Nu zijn wij beiden nog gezond (althans daar gaan wij vanuit) en kunnen we nog volop genieten. Als het mogelijk is moeten we dan niet gewoon gaan doen wat wij beiden heel graag willen? JA, was ons antwoord !

              

De knop is om. Nu de praktische zaken nog. Daarover meer in onze volgende blog.